Alleenstaand Ouderschap
Vier decennia ervaringen en beleid

Georganiseerd door Eline Westra in samenwerking met Stichting Single Super Mom, Spui25 en FMG

Er zijn vandaag de dag rond de 600.000 alleenstaande ouders in Nederland, waarvan ongeveer 90% een alleenstaande moeder is. Toch is het traditionele kerngezin - een man en vrouw plus kind(eren) - nog vaak het uitgangspunt in beleid. Voor welke uitdagingen staan  alleenstaande ouders in Nederland sinds de jaren ‘80? Wat is er in al die tijd verbeterd - in het beleid en in de praktijk - en welke problemen bestaan nog steeds?

Alleenstaande ouders leven relatief vaak in armoede: drie op de vier gezinnen in de bijstand zijn een eenoudergezin. De problemen die hiermee gepaard gaan kunnen zich opstapelen: moeilijk aan (goed) betaald werk kunnen komen, geen toegang hebben tot betaalbare kinderopvang en passende zorg, sociale isolatie, stress en gezondheidsproblemen door geldgebrek en schulden, verminderd zelfvertrouwen, enzovoort. Dit raakt in het bijzonder alleenstaande moeders met een migratieachtergrond en een lager opleidingsniveau.

Al in de jaren ’80 vroegen Zwarte feministen daarom om intersectioneel beleid dat uitgaat van de ervaringen van de betrokkenen zelf. Maar in hoeverre is dat beleid er gekomen? Wat is er nog nodig? In dit rondetafelgesprek gaan ervaringsdeskundigen, politici en wetenschappers met elkaar in gesprek. Ze bespreken de geboekte vooruitgang maar ook langslepende issues. Ze buigen zich over de vraag: wat is nodig om de positie van alleenstaande ouders in de Nederlandse maatschappij duurzaam te verbeteren?

Sprekers: Anja Meulenbelt, Isra Lee, Eline Westra, Franca van Hooren

Aanmelden kan hier: Alleenstaand ouderschap - SPUI25